Ang Guryon
ni Ildefonso
Santos
Tanggapin mo, anak, itong
munting guryon
na yari sa patpat at papel de
Hapon;
magandang laruang pula, puti,
asul,
na may pangalan mong sa gitna
naroon.
Ang hiling ko lamang, bago
paliparin
ang guryon mong ito ay
pakatimbangin;
ang solo’t paulo’y sukating
magaling
nang hindi mag-ikit o kaya’y
magkiling.
Saka pag sumimoy ang hangin,
ilabas
at sa papawiri’y bayaang
lumipad;
datapwa’t ang pisi’y tibayan
mo, anak,
at baka lagutin ng hanging
malakas.
Ibigin mo’t hindi, balang araw
ikaw
ay mapapabuyong makipagdagitan;
makipaglaban ka, subali’t
tandaan
na ang nagwawagi’y ang pusong
marangal.
At kung ang guryon mo’y
sakaling madaig,
matangay ng iba o kaya’y
mapatid;
kung saka-sakaling di na
mapabalik,
maawaing kamay nawa ang
magkamit!
Ang buhay ay guryon: marupok,
malikot,
dagiti’t dumagit, saanman
sumuot…
O, paliparin mo’t ihalik sa
Diyos,
bago pa tuluyang sa lupa’y
sumubsob!
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento